فلسطینی ها در کوردستان عراق چه می کنند؟
خبری که از تلویزیون پخش شد این بود،13000فلسطینی در کوردستان عراق اسکان داده می شوند.
آیا تعریبی دیگر در راه است؟ این بار خودخواسته و به دعوت کوردها؟
این خبر ذهن را به خود مشغول می کند. در حالی که می دانیم هیچ یک از کشورهای عربی و حتی ایران
،که خود را تنها و بزگ ترین حامی ملّت مظلوم و ستمدیده ی فلسطین می نامد،هیچ گاه خواستار پذیرش فلسطینی ها در کشورشان نبوده اند و کشورهایی که قبلاًپذیرای آوارگان فلسطینی در کشورشان بوده اند خواهان بازگشتن آنان به کشورشان هستند.
کوردستان عراق منطقه ای است به دور از فلسطین و حتی همسایه ی آن هم محسوب نمی شود که این احساس همسایگی مسوولان کوردستان را به این تصمیم واداشته باشد.
منطقه ی کوردستان عراق با تلاش های شبانه روزی و اهدای شهدای فراوان به آرامشی نسبی دست یافته، با اوضاع فعلی و پس از این تصمیم و با حضور 13000فلسطینی نمی توان اطمینان داشت و هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت که این اوضاع به صورت فعلی باقی بماند.
درصورت لزوم پناه دادن به اعراب فلسطینی آیا بهتر نبود که در مناطق عرب نشین غرب عراق در همسایگی سوریه یا در مرکز و جنوب عراق که فرهنگ نزدیک تری با مهمانان دارند اسکان داده شوند.
آیا یافتن شغل برای این خیل عظیم بی کار باعث افزایش نرخ بی کاری در منطقه ی کوردستان عراق نخواهد شد؟
آیا فکری برای اسکان این 13000نفر شده است؟ آیا ما برای این تعداد خانواده مکانی برای سکونت داریم؟ اگر جواب مثبت است پس چرا تا کنون این مکان ها در اختیار خیل عظیم خانواده های فاقد مسکن و اجاره نشین قرار نگرفته است؟ اگر جواب منفی است آیا ساختن مسکن برای ملت ستمدیده ی کردستان، که با اهدای خون شهدای خود آسایش امروز را برای خود ومسوولین به ارمغان آورده اند ،سزاوارتر نخواهند بود از فلسطینی هایی که کرد ها هیچ نقشی در آواره شدن آن ها ندارند؟
اعراب و ازجمله فلسطینی ها در هنگامی که کوردها در حلبچه شیمیایی می شدندو در مناطق مختلف گرمیان و بارزان انفال می شدندتقریباً هیچ گاه برای حمایتشان کاری نکردند،حتی گاهی انجام دهنده ی این کار ها را قهرمان نامیدند. در حالی کورد ها از زمان صلاح الدین ایوبی برای احقاق حقوق آنان،با تمام مشکلات و مصایبی که خود داشته اند، از هیچ کوششی ابا نداشته اند وبه هر شیوه ی ممکن مانند راهپیمایی،نوشتن مقاله،شعرو داستان و غیره حمایت خود را از مردم فلسطین اعلام نموده اند...
این جمع چند هزار نفره که ممکن است درآینده بر تعدادشان نیز افزوده گردد، دارای فرهنگ ها و خرده فرهنگ های متفاوتی با جامعه ی نسبتاً سنتی کردستان هستند،هرچند لزوماً تمام آن ها منفی نمی باشند، ممکن است در آینده باعث پدید آمدن مسایلی شود که حتی نطفه ی بحران هایی در کردستان بسته شود که نتیجه اش متصـّور نباشد.
جا دارد مسوولان کوردستان با کارشناسی کردن بیشتر این قضیه اجازه ندهند در آینده مردم کورد،که همیشه در بحران زیسته اند، دوباره دچار چالشی شوند، که نتیجه ی آن غیر قابل پیش بینی باشد.
۲۵/۴/ ۸۸
س.ح.ح
